سونوگرافی NT

 امروز 25/5/93وقت سونوگرافی NT داشتیم.دو سه هفته ای بود لحظه شماری میکردیم برای امروز،اخه تو اینترنت خونده بودیم که تو ان تی جنسیت رو هم متوجه میشیم واینکه  موسسه نسل امید پدرا رو هم راه میده واجازه فیلمبرداری میده ،واسه همین خیلی خوشحال بودیم،مجتبی از ذوقش کلا امروزو مرخصی گرفته بود ،من رفتم سرکار،ساعت 1 مجتبی اومد دنبالم،تو راه خیلی خوشحال بودیم.اونجا اول ازم آزمایش خون گرفتن،بعدش مشاوره ژنتیک شدم،یک ساعتی منتظر موندیم تا نوبت سونوگرافیم بشه،ولی متاسفانه برای هیچکدوم از این مراحل مجتبی رو راه ندادن،حتی اجازه فیلمبرداری هم بهم ندادن.مجتبی هم حسابی ناراحت شده بود،راستش خودم هم همینطور چون دوست داشتم مجتبی برای سونو کنارم باشه و نی نیو ببینه،نینی جونم چه لحظه قشنگی بود وقتی برای بار اول دیدمت،عزیزم یه سر بزرگ داشتی،بینیت هم کامل معلوم بود ولی همش پشتتو میکردی و نمیذاشتی سونوگرافیست کارشو درست انجام بده،خانم دکتر بهم گفت که موقعیتت بده همش پشتته،برو بیرون یه اب قندی بخور دوباره بیا،مجتبی رفت از بیرون برام آب اناناس و کاکائو گرفت،خلاصه اینکه نی نی جونم شما اون روز حسابی مارو گذاشتی سر کار،ما از ساعت 2 تا 9 شب اونجا بودیم ،کلی آب قند ،چایی قند،آب آناناس،شکلات.... خوردم ولی شما همش به ما پشت کرده بودی،هر چی سرفه میزدم،بلند بلند میخندیدم شما یهو تکون میخوردی ،جابه جا میشدی ولی باز پشتتو میکردی،دکتره بهم گفت چقد نی نیت لجبازه ،حرف حرفه خودشه .دیگه ساعت 9 شب شد ،همه مریضا رفته بودن ،آقای دکتر اصلیه اومد اونم یه نگاهی کرد،و گفت خداروشکر همه چیز نرمال به نظر میرسه،و چون همش پشتت بود ،گفت جنسیتش رو ندیدم ولی احتمال دختر بودنش بیشتره،منم خیلی خوشحال شدم.از اونجا که اومدم بیرون همه منتظر بودن جنسیتو بفهمن ،کلی میسد کال داشتم .مینا و مامانم چند بار تماس گرفته بودن وبا مجتبی صحبت کرده بودن.تو راه برگشت به خونه همش در مورد سونو به مجتبی توضیح میدادم،گفتم که دکتره میگفت چه نی نیه لجبازیه،اما مجتبی میگفت فکر کنم نینیمون خجالتیه.